Friday, January 21, 2011 | By: Писарко


Во една од неговите книги има напишано дел кој ми остави голем впечаток. Неколку силно склопени реченици во служба на голема вистина.


Во животот се среќаваме со луѓе што ќе не предадат. Се среќаваме со такви луѓе и ситуации за да ја научиме лекцијата која треба да ја научиме. Никогаш не добиваме повеќе од што може да поднесеме. Тоа што го добиваш е токму тоа што ти треба, иако во моментот не можеш да го видиш. Ние сме токму онаму каде што треба да бидеме.
Единствениот проблем е што колку повеќе и се спротиставуваме на таа лекција толку повеќе ќе ни се враќа посилна и поинтензивна болката.
Она што ќе го прифатиш на крајот ќе го надминеше.

Животот е благ баланс помеѓу тоа да се прави работите да се случат и да се остават да се случат. Кога ќе го направиш најдоброто што можеш откажи се од своите намери и остави судбината да го направи своето. А што и да дојде прифати го, според грубата скица за твојот живот што ја има ти го дава она што најмногу ти треба.


0 comments:

Post a Comment