Monday, June 6, 2011 | By: Писарко

И сега шо?


 Крајот на светот е секој 2 ден но, дефинитивно крајот на светот во Македонија е после избори. После 24 часовно тупење се е готово...Многу ми е тешко поради тоа. Потешко не можеше да ми биде.
Уживав во комедиите морам да признаам. Партиски фанатици мобилизираат кутри нивари, да полнат редови пред очајни митинг собиранки, со атмосфера како Нова Година само што нема ништо ново. Огномети, полни автобуси, извици во стилот ууу и јееее зошто и друго не смее да се кажe ако не е дел од политичката програма.Тешки зборови во стилот на реформи, слобода, смрт, револуција,интеграција и сите останати кои се користат за да делува сложено. А не делуваат сложено а уште помалку и сериозно зошто со тој речник и тие фаци тешко дека се за политичари. Али затоа совршени се за овчари за да ги водат овците како нас. И добро, заврши се тоа...И СЕГА ШО?
Демек ништо од ветувањата, промените, подобро утре...ништо од тоа?
Епа ништо. Тоа е само дел од шоуто кое ви го пере мозокот ако го пратите без концентрација и без резонирање. Хорор за мозочните келии, убиец на добрите навики, силувач на животните замисли. Јавно убиство со умисла. Од толку што не е вредно, а е совршено за хејтање и јадење она што оди во веце, решив да се самоказнам ако продолжам да трошам зборови. Full stop.

И СЕГА ШО? Без политика, без вреѓање на овој или оној, на ваквите или таквите, без напади без осуди...ќе треба да пишувам за сонцето.

Некако ќе премолчам за палмите, кај гемиџиите, кај дрво-човек, кај гушнатите, кај Гоце и Даме, кај Чето( грешка Ченто не беше таму, извинете премногу ги има и се бунам кој кај беше) ама никако не можам да премолчам за водоскокот во Вардар. Последната работа која сакам да ми се случи е да ме испрска таа света вода. Убава замисла...фонтана во стилот на Барселона со природна крекачка музика. Само не сакам тие капки да ми завршат во око. Богами да те попрска Вардар во фаца и не е најпаметна работа. Палец горе за замислата, глава под чадор на поминување. Што си е сигурно сигурно си е...иако  и палмите не знам како се заглавени, знаете во Скопје ништо не е сигурно после земјотресот. Морам да не пофалам сепак. Водно никогаш до сега не било вака посетено. Се качуваме до крстот за рекордно време од 6 минути, и за 20минути до средно ако не те фати црвено на Водњанска. И тоа е за пофалба ако се земе  во предвид дека најголема активност за викнед на скопјани е пиење кафе во време од 3 саати. И секако без негативен коментар и константно хејтање на се живо и напревено и жичарава не чинела. Па кај се видело во гондола да не може колата да си ја ставиш? Кај го има тоа?!? Па никаде, само кај нас! На тој размер од прошетани граѓани они мислеа ќе им подвалат жичара која кочи по 35 секунди? Епа нема, се откракавме и ние од кога имаме google. 
А разликата меѓу хејтерот и критичарот е што хејтерот константно хејта а критичарот константно критикува( превод нема зошто не треба ни да го има). А нашиов народ е константен хејтер зошто не знае да критикува a уште помалку да ја користи. Затоа hater for life!
И СЕГА ШО,такви сме си. Секоја чест на исклучоците кои се ретки како добар охриѓанец. Три пати ура за нив!
И сега стварно ШО? Не ми се хејта зошто има премногу работи за хејтање кои се страшно досадни и не се променуваат со години, да критикувам па тоа уште помалце кога сум вака  летно опуштена.
И сега нема шо зошто се би било нелогично после "логичните" правила во ова општество. Исто како што пензионерите ги напаѓаат автобусите (во вторник и петок а невработените и студентите немаат ни гратис саат) така и јас го напаѓам ова перење мозок. И во протест на тоа идам на одмор!

Го пишав текстов као шо нашите големи мислители зборат кај стигнат, и за некое чудно морам да им признаам боље им иде од мене!
И сега шо ако им иде, баш ме брига искрено...Го кажав она што сакав и сега мирно можам да заминам.
Останете така до следниот крај на светот само се надевам нема да биде наскоро, многу ќе ни се фати.



0 comments:

Post a Comment