Saturday, September 17, 2011 | By: Писарко


Во овие еуфорични две недели последната работа која сакав да ја направам е тоа да посветам текст за перачите на мозок наречени интелектуалци со начитани фасади и употреба на тешки зборови.
Не се трудам да ги преведувам нивните комплицирани реченици од проста причина што суштината на кажаното скоро никогаш не кореспондира(ете и јас имам такви зборови) со реалната ситуација.
За 20години во Македонија никогаш не ми се случило да одам по улица и да слушам луѓе како пеат македонски песни, да гледам луѓе со знамиња, мали деца да викаат МА-КЕ-ДО-НИ-ЈА со едвај наученото зборување. Не ми се случило да осетам дека владее една иста енергија во оваа држава. Дали  нас ни  се разви чувството за национална припадност? Дали некој памти некогаш да видел повеќе МАКЕДОНЦИ ВО МАКЕДОНИЈА? Јас не. Дали некогаш некој читал повеќе пофални критики од сега? Јас не.
Ако последниот текст беше за злобните коментари на одредени соседи и необјективни новинари(како и дел од нашите) кошаркарите помогнаа да им се затворат устите и да докажат дека овој народ има вредност.
Станаа сами по себе излишни коментарите кои ги ругаа нивните победи. Браво за синовите кои ја кренаа Европа на нозе! После оваа фама и еуфорија верувам дека повеќе нема да биде потребно да се објаснува која е таа држава Македонија. Верувам дека и спортот нема да биде ист како пред ова. Можеби е премногу оптимистично но барем за кариерата на овие 12 луѓе гарантирам дека веќе никогаш нема да  биде иста. И заслужија.
Тоа што ни го приредија овие неколку магионичари со Литванија ме остава без зборови. Ја тепавме Литванија на домашен терен пред 14 000 публика! Трикратниот европски првак и фаворит за злато. Таа радост и гордост која ни ја поклонија заслужува многу повеќе од парите(кои за другите држави се смешни) кои им се даваат. Заслужуваат да добијат пречек како што доликува и се надевам дека ние нема да ги разочараме.

Злобните усти не се затворија ни тогаш. Одеднаш сите се експерти за кошарка и кошаркарски правила. А сигурна сум дека никој од тие коментатори нема ни еднаш истрчано на терен ниту има срце да игра.
Нашата македонска репрезентација има смешна сума пари на располагање. Но тоа е нашата реалност и можност. Спортот заспа на сметка на политиката. И истите тие платени политички гниди се обидуваат да го исцрнат името на луѓето кои играат од желба и мотив да победат за овој народ. Не ми се веруваше дека постои таков набилдан  кадаркој се фати за парите кои им се дадени, како знак на внимание и благодарност. Треба да ви биде срам, зошто мене ми падна за вас!
Македонија никогаш не била по весниците ширум светот во престижни пофални колумни. И се е тоа за пофалба и гордост. И славењето треба да продолжи и целата радост, еуфорија. Хејтерите нека ги замолчат своите усти, зошто она што го ломотат нема тежина во споредба со она што ни го дадоа репрезентативците. И за Бога милога што би рекла другарка ми престанете да мешате политика во овие настани...едноставно оставете го народот да ужива во своите 5минути и така за некој ден се ова ќе престане и ќе ни ги полните главите со истите глупости.
Кога и во Грција се најде човек јавно да објави позитивен став кон нашата држава( Танасис Аспруљас:
Извинете, но во националната жалост за еден спортски подвиг немам намера да учествувам. Кога говорат потта, несебичноста, храброста и машкоста, нема место за политика. Антипатичен не ми е никој од 12-те момчиња, кои секоја вечер гинат за да направат уште еден нов подвиг“ ). Па, по што сте вие толку посебни за да може да судите  дека овој народ е паднат во делириум и не знае какви навивачки песни пее?
Што не се најдовте толку паметни па пред да се пее Излези момченасекаде, не најдовте време  да ја анализирате тематиката на песната, туку сега почнавте со некоја смешна пропаганда која сакате некој да ја прифати. Јас разбирам што сакате да кажете, дека редно е да  се откажеме од претензиите кон Солунското поле и старите ставови но во погрешно време и начин се обидувате да ве разберат. Ако толку ги цените вашите познавања тогаш јас да ви кажам дека немате никакво познавање од пулсот на улицата, и едноставно не можете да најдете зборови за она што на некој начин добронамерно сакате да го кажете. Дали била шовинистичка и неонацистичка еве на пример јас лично не се вреѓам што не вика:излези момче и девојче, смотано ми звучи. А искрено не ја ни сметам за неонацистичка  Гоцевата раса...јебига тоа ни е историја. Тој што ја пишувал Бог знае кога на тоа се сетил. Али текнувалава почнаа сега да коментираат од кога цела Европа не препознава по неа(не плукајте за да не се сети и некој друг паметен од страна па тек тогаш да биде големата). И не ми е гајле да ви кажам, кога знам какви се други позитивни работи има за коментирање. Ај за оваа песна можам и да разберам ама за  Едно име имаме “  не можам да разберам како на некој може да му смета. Ние стварно имаме едно име и не планирам компромис за него.
Изгледа никој не очекувал ова да ни се случува па некако слаби сме на тоа поле  со мотивирачки, навивачки песни со нови широки хоризонти(леле,само како тоа звучи). Еве овие текнувала наместо да се обидуваат да изгледаат на суштества кои размислуваат можеле едноставно да најдат друг начин да објаснат што сакаат да кажат и да речат:Поради ова и ова народе македонски не ја пејте повеќе оваа песна и за замена ви ја нудиме оваа”  толку. Ама не е толку зошто не знаат просто а Бога ми сложеното им е попросто.
Морав да напишам ваков текст во овие убави денови чисто колку да покажам дека не сме толку прости ако ги занемаруваме небитните работи за кои некои ги ставија во прв план. Слободно можат со истото да продолжат само од кога ќе прославиме убаво и ќе се изнапееме. Новата навивачка песна ќе излезе оваа сезона заедно со новата историја.
 И за крај неизбежно ми е да ја спомнам утакмицата со Шпанија. Македонија ја водеше Шпанија на полувреме!?! Покажaваме што значи игра со срце и мотив. Ако нашите момци се држеа така со големите НБА играчи и изгледаа еднакви тогаш слободно можам да кажам дека сме шампиони. Од никакви очекувања дојдовме тука каде што сме. Наваро се препоти за да не победат. Гасол искрено и не беше тоа што очекував ако се земе во предвид дека они играат со 12 големи играчи а ние реално играме со 6-7. Шпанија беше среќна што ја победи Македонија и тоа е знак колку далеку стигнавме. Конечно сме меѓу најдобрите...
 Браво за нашите херои кои испишаа нова историја!
Браво за вербата, желбата и мотивот и тогаш кога многу од нас не веруваа во нив!
Браво за истрајноста и фала за ова што ни го приредија!










0 comments:

Post a Comment